C urtean
I. Irakurgaia
Lebitarrek
Jainkoaren legea irakurtzen eben,
esanahia azalduz,
herriak ulertzeko eran.
Nehemias liburutik
Ne 8, 2-4a. 5-6. 8-10
Egun hareetan, Esdras abadeak Moisesen
legearen liburua ekarri eban, gizon-emakume eta ezaguera eben guztien
batzarraren aurrera. Zazpigarren hilaren lehen eguna zan. Eta goizetik
eguerdira arte Ur-atearen aurreko plazan batzar osoari irakurtzen ekin eutson;
herri osoa adi-adi egoan legearen liburua entzuten.
Esdras lege-maisua, haretarako eginda euken
oholtza gainean egoan zutunik. Esdrasek liburua zabaldu eban herri osoaren
aurrean, bera danen gainetik jarrita egoan-eta; liburua zabaltzeaz batera,
herri osoa zutundu zan. Gero, Esdrasek Jauna Jainko handia goratu eban, eta
herriak, eskuak jasorik, «Amen, amen» erantzun eban; ondoren, makurtu eta
lurreraino ahuspeztuz, Jainkoa gurtu eben.
Lebitarrek argi eta garbi irakurtzen eben
Jainkoaren legea, esanahia azalduz, herriak ulertzeko eran.
Herri osoak negarrari emon eutson, legearen
hitzak entzutean. Orduan, Nehemias gobernariak, Esdras abade eta lege-maisuak
eta irakasten ziharduen lebitarrek esan eutsoen herriari: «Gaurko eguna
Jaunari, geure Jainkoari, sagaratua dogu; beraz, ez egon triste, ez negar
egin».
Gainera, esan eutsen: «Zoaze eta jan haragi
guria, edan ardao gozoa, eta bialdu janaria ezer prestaturik ez dabenei be,
egun hau Jaunari sagaratua da-eta. Ez atsekabetu, Jaunaren poza da-eta zuen
indarra».
Jaunak esana.
Erantzun salmoa
Sal 19 [18], 8. 9. 10. 15 (R/. ik. Jn 6, 63c)
R/. Zure hitzak, Jauna, espiritu eta bizi dira.
V/. Jaunaren legea bikain, barrua arnasbarritzen
dau;
Jaunaren agindua fidagarri, heldubakoa
zuhur egiten dau. R/.
V/. Jaunaren
arauak zuzen, bihotzaren pozgarri;
Jaunaren agindua distiratsu, begien
argigarri. R/.
V/. Jaunaganako
begirunea garbi, betiko irauten dau.
Jaunaren erabagiak egiazko, dan-danak
bidezko. R/.
V/. Hartu
egizuz atseginez nire hitz eta gogoetak,
Jauna, ene hatx, ene askatzaile. R/.
II. Irakurgaia
Irakurgai hau era laburrean ik. honen ondoren.
Zuek Kristoren
gorputza zarie,
eta zuetako
bakotxa gorputz horren atal.
San Paulo Apostoluak Korintoarrei egindako lehenengo epistolatik
1 Ko 12, 12-30
Senideok: Gorputzak, bat izanik be, atal
asko dau; baina atal guztiek, asko izanik be, gorputz bat bakarra osotzen dabe.
Gauza bera jazotzen da Kristogaz be. Gu guztiok, judegu nahiz greziar, esklabo
nahiz libre, Espiritu bat berarengan izan gara bateatuak, gorputz bat bakarra
egiteko. Eta guztiok Espiritu bat beretik edan dogu.
Gorputza, izan be, ez dau atal bakarrak
osotzen, askok baino. Oinak esango baleu: «Eskua ez nazan ezkero, ez naz
gorputzarena», ez leuskio horregaitik gorputzarena izateari itziko. Eta
belarriak esango baleu: «Begia ez nazan ezkero, ez naz gorputzarena», ez
leuskio horregaitik gorputzarena izateari itziko. Gorputz guztia begi balitz,
non entzumena? Eta dana belarri balitz, non usaimena?
Baina Jainkoak bere tokia jarri eutson atal
bakotxari gorputzean, berak nahi lez. Danak atal bat balira, zelakoa izango
litzateke gorputz hori? Baina ez, atalak asko dira; gorputza, ostera, bat
bakarra. Begiak ezin leikio eskuari esan: «Ez dot zure beharrizanik»; ezta
buruak be oinei: «Ez dot zuen beharrizanik».
Gehiago oraindino, makalenak dirudien
gorputz-atalak beharrezkoenak dira, eta duintasunik gitxieneko begitantzen
jakuzanak adeitasun eta begirune handiagoz inguratzen eta zaintzen doguz; izan
be, berez ohoragarri diranek ez dabe arreta horreen beharrizanik. Jainkoak
berak, gorputza eratzean, berez ohore bako ziran atalei begirune handiagoa emon
eutsen. Holan, ez dago zatiketarik gorputzean, eta atal guztiak bata besteaz
arduratzen dira. Atal batek min dauanean, min dabe gainerako atal guztiek
haregaz; eta, atal bat ohoratua danean, poza dabe gainerako guztiek haregaz.
Zuek, beraz, Kristoren gorputza zarie, eta
zuetako bakotxa gorputz horren atal. Eleiz alkartean bakotxari bere tokia
ezarri deutsa Jainkoak: lehenengo apostoluak jarri ditu, bigarren profetak, hirugarren
irakasleak, ondoren mirarigileak, gero osatzeko edo behartsuei laguntzeko
dohaia nahiz alkartea gidatzeko edo hizketa arrotzez berba egiteko dohaia
dabenak. Danak apostolu ete dira? Danak profeta? Danak irakasle? Danak
mirarigile? Danek ete dabe osatzeko dohaia? Danek berba egiten ete dabe hizketa
arrotzez? Danak ete dira hizketa arrotzen interpretari?
Jaunak esana.
II. irakurgaia era laburrean.
San Paulo Apostoluak Korintoarrei egindako lehenengo epistolatik
1 Ko 12, 12-14. 27
Senideok: Gorputzak, bat izanik be, atal
asko ditu; baina atal guztiek, asko izanik be, gorputz bat bakarra osotzen
dabe. Gauza bera jazotzen da Kristogaz be. Gu guztiok, judegu nahiz greziar,
esklabo nahiz libre, Espiritu bat berarengan izan gara bateatuak, gorputz bat
bakarra egiteko. Eta guztiok Espiritu bat beretik edan dogu. Gorputza, izan be,
ez dau atal bakarrak osotzen, askok baino.
Zuek, beraz, Kristoren gorputza zarie, eta
zuetako bakotxa gorputz horren atal.
Jaunak
esana.
Aleluia
Ik. Lk 4, 18
R/. Aleluia.
V/. Behartsuei Barri Ona emotera bialdu nau Jaunak,
katiguei askatasuna iragartzera. R/.
Ebanjelioa
Gaur bete da Liburu Santuko hitz hau.
✠ Jesu Kristoren Ebanjelioa San Lukasen liburutik
Lk 1, 1-4; 4, 14-21
Teofilo agurgarria: Askok ekin deutsa gure
artean izan diran jazoeren historia idazteari, hasieratik begizko testigu eta
gero Barri Onaren predikari izandakoek jakin eragin deuskuenaren arabera.
Neuk be ondo deritxot dana bere harian
zuretzat idazteari, hasieratik guztia zehatz-mehatz aztertu ondoren, hartu
dozuzan irakaspenak zein sendoturik dagozan ikusi dagizun. Jesus, Espirituaren
indarrez, Galileara bihurtu zan, eta beraren izena lurralde haretan guztian
zabaldu zan. Hango sinagogetan irakasten eban, eta guztiek goresten eben.
Jesus Nazaretera, bera hazi zan herrira,
joan zan, eta zapatuan sinagogan sartu, ohi ebanez, eta zutunik jarri zan
irakurgaia egiteko. Isaias profetaren liburua emon eutsoen eta, edegitzean,
pasarte hauxe aurkitu eban:
«Jaunaren Espiritua nire gainean dago,
ze, berak gantzutu nau,
behartsuei Barri Ona emoteko.
Katiguei askatasuna
eta itsuei ikusmena iragartzera bialdu nau,
zapalduei askatasuna emotera,
Jaunaren grazia-urtea iragartzera».
Liburua batu ostean, laguntzaileari emon eta jesarri egin zan. Danak sinagogan begira-begira eukazan. Jesus holan hasi jaken: «Gaur bete da orain entzun dozuen Liburu Santuko berba hau».
Jaunak esana.
HOMILIA
Senideok: Gaurko Liturgiaren ardatza Jainkoaren Berbea da. Frantzisko aita santuak egun eta Liturgia berezia eskeini gura izan deutso Jainkoaren Berbeari. Konturatuko zan Frantzisko ez daukagula ohitura handiegirik Jainkoaren Berbea eskuetan hartu eta, hausnartuz, haregaz otoitz egiteko, eta haregaz gure eguneroko bizitza elikatzeko.
Beste gauza batera izan gara ohituak: aginduak betetera, laguntza eskatzera, inori kalterik ez egitera… Baina guzti horren iturri Jainkoaren Berbea ez bada, saria irabazte bide bihurtzen da, eta Jainkoaren izatasunik nabarmenena galdu egiten dogu: doakotasuna.
Eta halantxe ohitu gara sari bako gauzarik ez egitera. Ez gara konturatzen saria ez datorrela ekintza bat burutu ondoren; bizitza honetan ona izanaren saria, zerua; ekintza egitean bertan hartzen dogula saria, ez dagoalako Jainkoaren konpainian edo presentzian izatea baino sari handiagorik.
Entzun dogu lehenengo irakurgaian: zelango arretaz eta adeitasunez agertzen dan herria Jainkoaren Berbearen entzule; zelan sartzen jakon barruraino eta negarretara —pozaren-pozez, negarretara— daroan, eta handik entzundakoa beteteko erabagia hartzen dauan.
Senideok: urtengo ete dogu inoiz Jainkoari osasuna eskatzetik, edo ona izanaren saritzat zerua itxarotetik, Jainkoaren presentzia bizi izateko eta haxe hartzeko saritzat?
Harek —Paulori entzun deutsagu irakurgaian— gorputz bat bereko atal egin gaitu. Hori jakiteak, besteak errespetuz erabiltera garoaz, gure onena hareen zerbitzuan jartera, eta, Jesusek ebanjelioan aldarrikatu dauanez, katiguei askatasuna iragartera eta gizarte sendo eta aske bat bideratzera.
Ezagutzen dogu bestea: bakotxa bere onurearen bila ahalegintzea, ondasunak pilatzen eta besteen bildurrean bizi izaten. Eta badakigu norbereaz baino ez arduratzeak zertara garoazan, begi-bistan daukagu-eta.
Aintzat hartu daigun, ba, Jainkoaren Hitza. Egunero hartu daigun asti apur bat ha irakurtzeko, hausnartzeko eta haren arabera eguna egokitzeko. Horrela, Jainkoaren presentzian bizi izango gara eta bera izango dogu poztasun iturri eta gure makaltasunetan lagun.