A urtean
I. Irakurgaia
Zagoz zutunik mendian, Jaunaren aurrean.
Erregeak lehenengo liburutik
1 Erg 19, 9a. 11-13a
Egun hareetan, Elias Horebera, Jainkoaren
mendira, etorri eta hango hartzulo baten gelditu zan. Jaunak esan eutson:
«Urten eta zagoz zutunik mendian, Jaunaren aurrean; Jauna igaroko da».
Jaunaren aurretik haize zakar indartsuak jo
eban, mendiak urratzen eta harkaitzak zartatzen ebazala; baina Jauna ez egoan
haizean. Haizearen ondoren, lurrikara izan zan; baina Jauna ez egoan
lurrikaran. Lurrikararen ondoren sua; baina Jauna ez egoan suan. Suaren ondoren
haize fin baten hotsa.
Entzun ebanean, Eliasek aurpegia estaldu
eban soingainekoaz; gero, urten eta zutunik gelditu zan hartzulo aurrean.
Jaunak esana.
Erantzun salmoa
Sal 85 [84], 9ab eta 10. 11-12. 13-14 (R/. ik. 8)
R/. Jauna, zeure onginahia erakutsi eiguzu,
zeure salbamena emoiguzu.
V/. Entzungo dot Jainkoak dinoana:
Jaunak
bakea agintzen deutse bere herriari eta fededunei.
Hurrean
dabe salbazinoa begirune deutsoenek;
bai,
gure lurraldean kokatuko da Jaunaren aintza. R/.
V/. Maitasunak eta leialtasunak alkar dabe
aurkitzen,
justiziak
eta bakeak alkar besarkatzen.
Leialtasuna
lurretik da ernetzen,
justizia
zerutik jaisten. R/.
V/. Jaunak emongo dau euria,
eta
gure lurrak ekarriko bere uzta.
Haren
aurretik joango da justizia,
haren
pausuei jarraituko deutse ongizateak. R/.
II. Irakurgaia
Madarikatua
izatea be onartuko neuke,
nire odoleko
senideen onerako.
San Paulo Apostoluak Erromatarrei egindako epistolatik
Erm 9, 1-5
Senideok: Egia dinot –Kristo dot lekuko–, ez
dinot guzurrik; neure konzientziak be, Espiritu Santuak argituta, halan
autortzen deust: handia da nire nahigabea, etenbakoa nire bihotzeko mina.
Ni neu madarikatua, Kristogandik aldendua,
izatea be onartuko neuke, hori nire odoleko senideen onerako balitz. Israelen
ondorengoak dira eta Jainkoak seme-alabatzat hartu ebazan; eurek dabez
Jainkoaren presentzia aintzatsua, itunak, legea, kultua eta agintzariak;
eurenak dira asabak eta, giza jatorriari dagokionez, eurengandik dator Kristo,
gauza guztien gainetik dagoan Jainkoa. Bedeinkatua izan bedi gizaldietan. Amen.
Jaunak esana.
Aleluia
Sal 130 [129], 5
R/. Aleluia.
V/. Jaunaren zain nago,
haren
hitza dot itxaroten. R/.
Ebanjelioa
Agindu egidazu ur gainean Zeugana joateko.
✠ Jesu Kristoren Ebanjelioa San Mateoren liburutik
Mt 14, 22-33
Jentea ase ondoren, ontzian sartuazo zituan
Jesusek bere ikasleak eta bere aurretik bestaldera joateko agindu eutsen, berak
jenteari agur egin bitartean. Jentea bialdu eta gero, mendira igon eban Jesusek
berak bakarrik, otoitz egitera. Ilundu ebanean, han egoan bakarrik. Txalupa,
ordurako, lehorretik urrun joian, olatuek astindua, haizea kontra eban-eta.
Goizaldera, Jesus hareengana joan zan, ur
gainean oinez. Ikasleak, ur gainean ibiltzen ikusi ebenean, ikaratu egin ziran,
mamuren bat zalakoan, eta bildurraren bildurrez deadarka hasi ziran. Baina
Jesusek behingoan egin eutsen berba: «Izan bihotz! Neu naz; ez bildur izan!»
Orduan Pedrok esan eutson: «Jauna, benetan Zeu bazara, agindu eidazu ur gainean
Zeugana joateko». Jesusek erantzun: «Zatoz!»
Pedro ontzitik jatsi eta Jesusengana abiatu zan,
ur gainean oinez. Baina, haizearen indarra igartzean, bildurra sartu jakon eta,
urperatzen hasirik, deadar egin eban: «Jauna, salbatu nagizu!» Behingoan
Jesusek eskua emon eta heldu egin eutson, esanez: «Sinismen gitxiko hori!
Zergaitik izan dozu zalantza?»
Ontzira igon ebenean, haizea gelditu egin
zan. Eta ontzian egozanak Jesusen aurrean ahuspez jarri ziran, esanez: «Benetan
be Jainkoaren Semea zara Zu!»
Jaunak esana.
URTEAN ZEHARREKO XIX. DOMEKA
B urtean
I. Irakurgaia
Janari haren
indarrez,
Jainkoaren
mendiraino ibili zan.
Erregeak lehenengo liburutik
1 Erg 19, 4-8
Egun hareetan, Eliasek egun bateko bidea
egin eban basamortuan zehar. Azkenean, ipuru baten azpian jesarri zan eta
heriotza opa izan eutson bere buruari, esanez: «Nahiko dot, Jauna! Kendu
egidazu bizia, ez naz-eta neure gurasoak baino hobea». Ondoren, ipuruaren
kerizpean etzun eta loak hartu eban.
Horretan, aingeru batek ikutu eta esan
eutson: «Jagi eta jan». Begiratu eban Eliasek eta sutopil erre barria eta ontzi
bat ur ikusi ebazan bere buru ondoan. Jan eta edan ondoren, etzun egin zan
barriro.
Etorri jakon bigarrenez Jaunaren aingerua,
ikutu eta esan eutson. «Jagi eta jan, bide luzea dozu-eta oraindino». Jagi zan
Elias, jan eta edan eban, eta janari haren indarrez berrogei egun eta berrogei
gau ibili zan Horeberaino, Jainkoaren mendiraino.
Jaunak esana.
Erantzun salmoa
Sal 34 [33], 2-3. 4-5. 6-7. 8-9 (R/. 9a)
R/. Dastatu eizue eta ikusi zein ona dan Jauna.
V/. Bedeinkatuko dot aldi oro Jauna,
nire
ahoan beti haren gorespena.
Harro
nago Jaunagaz,
entzun
begie apalek eta poztu beitez. R/.
V/. Handietsi nigaz batera Jauna,
goratu
daigun alkarregaz haren izena.
Jaunagana
jo neban, eta harek erantzun,
bildur
guztietatik ninduan libratu. R/.
V/. Begiratzen deutsoenak distiratsu egongo dira,
ez
jake aurpegia lotsaz gorrituko.
Dohakabeak
dei egin eban, eta Jaunak entzun,
eta
estualdi guztietatik eban salbatu. R/.
V/. Kanpaturik dago Jaunaren aingerua
hari
begirune deutsoenen inguruan,
eta
libratzen ditu.
Dastatu
eizue eta ikusi zein ona dan Jauna;
zorionekoa
harengan babesten dana. R/.
II. Irakurgaia
Bizi zaiteze maitasunean, Kristoren antzera.
San Paulo Apostoluak Efesoarrei egindako epistolatik
Ef 4, 30–5, 2
Senideok: Ez nahigabetu Jainkoaren Espiritu
Santua, horregaz markatu zaitue-eta Jainkoak, askapen-egunean zuek bereizteko.
Kendu zeuen artetik garrazkeria, hasarrea, gorrotoa, garrasiak, irainak eta
bestelako gaiztakeria guztiak. Izan zaiteze alkarrentzat on eta bihozbera,
alkarri parkatuz, Jainkoak zuei Kristoren bitartez parkatu eutsuen lez.
Izan zaiteze, beraz, Jainkoaren antzeko,
haren seme-alaba maite zarien ezkero. Bizi zaiteze maitasunean, Kristoren
antzera, berak maite izan ginduzan eta bere burua gure alde emon eban, Jainkoak
atseginez onartzen dauan oparitzat eskeiniz.
Jaunak esana.
Aleluia
Jn 6, 51
R/. Aleluia.
V/. Neu naz zerutik jatsi dan ogi bizia, dino
Jaunak;
ogi
honetatik jaten dauana betiko biziko da. R/.
Ebanjelioa
Neu naz zerutik jatsi dan ogi bizia.
✠ Jesu Kristoren Ebanjelioa San Joanen liburutik
Jn 6, 41-51
Aldi haretan, Jesusen aurka marmarka hasi
ziran entzuleak, «Neu naz zerutik jatsitako ogia» esan ebalako, eta hauxe
inoen: «Ez ete dogu, ba, hau Jesus, Joseren semea? Ez ete ditugu, bada,
ezagutzen honen aita-amak? Zelan dino, orain, zerutik jatsia dala?»
Jesusek erantzun eutsen: «Ez jardun marmarka
zeuon artean. Ezin da inor Nigana etorri, bialdu nauan Aitak erakartzen ez
badau; eta Neuk biztuko dot hori azken egunean. Hauxe dino profeten liburuak:
“Jainkoaren ikasle izango dira danak”. Aitari entzun eta harek irakatsia
bereganatzen dauana Neugana dator. Horrek ez dau esan gura inork Aita ikusi
dauanik; Jainkoagandik etorri danak bakarrik ikusi dau Aita.
Bene-benetan dinotsuet: Sinisten dauanak
betiko bizitza dauka. Neu naz bizia emoten dauan ogia. Zuen gurasoek mana jan
eben basamortuan eta, halan be, hil egin ziran. Hauxe da zerutik jaisten dan
ogia; honetatik jaten dauana ez da hilko. Neu naz zerutik jatsia dan ogi bizia;
ogi honetatik jaten dauana betiko biziko da. Eta Nik emongo dodan ogia neure
haragia da, mundua bizi dadin emona».
Jaunak esana.
URTEAN ZEHARREKO XIX. DOMEKA
C urtean
I. Irakurgaia
Egintza
bat beraz gure arerioak zigortu zenduzan,
eta
gu ohorez bete ginduzuzan, Zeugana deituz.
Jakituria liburutik
Jkt 18, 6-9
Aldez aurretik emon jaken gure asabei
pazko-gauaren
barri,
sinistu
ebezan promesak, sendoak zirala ikustean,
adore
izan egien.
Zintzoentzat
salbazino
eta
arerioentzat hondamendi izan zan gau haren zain
egon
zan zure herria.
Izan
be, egintza bat beraz gure arerioak zigortu zenduzan
eta
gu ohorez bete ginduzuzan, Zeugana deituz.
Zintzoen
seme-alaba fededunek
sakrifizioak
eskeintzen ebezan ezkutuan,
eta
danek, aho batez, lege santu hau ezarri eben:
aldi
onetan nahiz txarretan alkarturik egongo zirala zintzoak.
Eta
orduan bai, kantatzen ebezan asaben gorazarreak.
Jaunak esana.
Erantzun salmoa
Sal 33 [32], 1 eta 12. 18-19. 20 eta 22 (R/. ik. 12b)
R/. Bai dohatsu
Jaunak bere oinorde aukeratu dauan herria.
V/. Egin poz-oihu, zintzook, Jaunari,
zuzenei
dagokie, izan be, ha gorestea.
Zorionekoa,
Jauna Jainko dauan nazinoa,
harek
bere ondaretzat aukeratu dauan herria. R/.
V/. Jauna arduratzen da begirune deutsoenez,
haren
maitasunean itxaroten dabenez,
hareek
heriotzatik libratzeko
eta
gosetean bizirik gordetzeko. R/.
V/. Guk Jaunagan dogu esperantza,
bera
dogu laguntzaile eta babesle.
Betor
gugaz, Jauna, zure maitasuna,
Zugan
dogu-eta jarria itxaropena. R/.
II. Irakurgaia
Irakurgai hau era laburrean ik. honen ondoren.
Arkitekto eta egile Jainkoa bera dauan uria itxaron eban.
Hebrearrei egindako epistolatik
Heb 11, 1-2. 8-19
Senideok: Itxaroten dogunaren oinarria da
sinismena, ikusten ez diranen segurtasuna. Sinismenagaitik onetsi ebazan
Jainkoak gure asabak.
Sinismenari esker, Abraham, Jainkoaren
deiari erantzunez, ondaretzat hartu behar eban lurraldera abiatu zan, nora
joian jakin barik. Sinismenaren indarrez atzerritar moduan bizi izan zan
agindutako lurraldean; oihal-txaboletan bizi izan zan, Jainkoaren agintzari
bera hartu eben Isaak eta Jakob lez; eta hori, oinarri sendoa dauan uria,
arkitekto eta egile Jainkoa bera dauan uria, itxaroten ebalako.
Sinismenari esker hartu eban ondorengoa
ekartzeko indarra, bere emazte Sara agorra izan eta berak be sasoia joana eban
arren, agintzaria egin eutsona fidagarria zala sinistu eban-eta. Holan, gizon
bakarragandik –eta berau horretarako hilik egoala–, ondorengoak sortu ziran,
zeruko izarrak baizen ugari eta itsasbazterreko hondarrak baizen kontaezin.
Horreek guztiak Jainkoak agindudako
ondasunak eskuratu barik hil ziran; baina sinismenaren argitan urrunera ikusi
eta agurtu egin ebezan, holan lur honetan erromes eta arrotz zirala autortuz;
izan be, honan berba egiten dabenek garbi adierazoten dabe aberriaren bila dabiltzala.
Itzi eben lurraldea gogoan izan balebe, izango eben egokiera hara bihurtzeko.
Baina lur hobea eben gogoko, zerukoa. Horregaitik, Jainkoak ez dau «hareen
Jainko» deitua izateko lotsarik, uri bat be prestatu eutsen-eta.
Sinismenari esker eskeini eban opari
Abrahamek Isaak, Jainkoak probatu ebanean. Bera, agintzariak hartu ebazana,
prest egoan bere seme bakarra eskeintzeko, nahiz eta seme horretaz esana eutson
Jainkoak: «Isaaken bidez izango dozuz ondorengoak». Uste bizia eban Abrahamek
Jainkoa gai dala hildakoak bizteko be; horregaitik, semea berreskuratzea
Jainkoaren ahalmenaren ezaugarri izan jakon.
Jaunak esana.
II. irakurgaia era laburrean.
Arkitekto eta egile Jainkoa bera dauan uria itxaron eban.
Hebrearrei egindako epistolatik
Heb 11, 1-2. 8-12
Senideok: Itxaroten dogunaren oinarria da
sinismena, ikusten ez diranen segurtasuna. Sinismenagaitik onetsi ebazan
Jainkoak gure asabak.
Sinismenari esker, Abraham, Jainkoaren
deiari erantzunez, ondaretzat hartu behar eban lurraldera abiatu zan, nora
joian jakin barik. Sinismenaren indarrez atzerritar moduan bizi izan zan
agindutako lurraldean; oihal-txaboletan bizi izan zan, Jainkoaren agintzari
bera hartu eben Isaak eta Jakob lez; eta hori, oinarri sendoa dauan uria,
arkitekto eta egile Jainkoa bera dauan uria, itxaroten ebalako.
Sinismenari esker hartu eban ondorengoa
ekartzeko indarra, bere emazte Sara agorra izan eta berak be sasoia joana eban
arren, agintzaria egin eutsona fidagarria zala sinistu eban-eta. Holan, gizon
bakarragandik –eta berau horretarako hilik egoala–, ondorengoak sortu ziran,
zeruko izarrak baizen ugari eta itsasbazterreko hondarrak baizen kontaezin.
Jaunak esana.
Aleluia
Mt 24, 42a. 44
R/. Aleluia.
V/. Zagoze zuhur,
gitxien
uste dozuen orduan
etorriko
jatzue-eta Gizonaren Semea. R/.
Ebanjelioa
Ebanjelio hau era laburrean ik. honen ondoren.
Egon prest zeuok be.
✠ Jesu Kristoren Ebanjelioa San Lukasen liburutik
Lk 12, 32-48
Aldi haretan, Jesusek esan eutsen ikasleei:
«Ez bildur izan, ene artaldetxu hori ze, gogoko izan dau zuen Aitak erreinua
zeuei emotea.
Saldu zeuen ondasunak eta emon limosna.
Pilotu egizuez zeruan hondatuko ez diran ondasunak, hutsik egingo ez deutsuen
altxorra; izan be, hara ez da lapurrik hurreratzen, ezta han sitsak jaten be.
Ze, zuen altxorra non, zuon bihotza han.
Zagoze prest, jantziak lotuta eta kriseiluak
biztuta; izan zaiteze nagusia ezteguetatik noiz bihurtuko zain dagozan morroiak
bezalakoak, heldu eta atea jo baizen laster edegitzeko prest dagozan morroien
modukoak.
Zorionekoak morroi horreek, nagusiak,
heltzean, itxaroten aurkitzen baditu! Egia dinotsuet: erropak aldaturik,
mahaian jesarriazoko ditu eta zerbitzen hasiko jake. Eta gauerdian nahiz
goizaldean badator eta holan aurkitzen baditu, zorionekoak hareek!
Hartu gogoan hau: etxeko nagusiak, lapurra
zein ordutan etorriko dan jakingo baleu, ez leuke etxea zulatzen itziko. Egon
prest zeuok be ze, gitxien uste dozuen orduan etorriko da Gizonaren Semea».
Pedrok itaundu eutson: «Jauna, guretzat ala
danentzat esan dozu parabola hau?»
Jaunak erantzun: «Izan zaiteze etxejagole
zintzo eta zentzunduna lakoak, nagusiak, bere orduan behar dan janaria
banatzeko, morroien buru ipini dauana lakoak. Zorionekoa morroi hori, nagusiak,
heltzean, agindua egiten aurkitzen badau! Benetan dinotsuet: bere ondasun
guztien buru ipiniko dau. Baina morroia, nagusia atzeratu egingo dalakoan,
morroi-lagunak eta neskameak jotzen eta jan-edanean eta mozkorkerian hasten
bada, gitxien uste dauan egunean eta gitxien uste dauan orduan etorriko jako
nagusia, gogor zigortuko dau eta emongo deutso zintzo ez diranek merezidu
dabena.
Nagusiaren nahia zein dan jakin arren,
gauzak harek gura dauan lez eratzen edo egiten ez dituan morroiak zigor gogorra
izango dau; nagusiaren borondatea zein dan jakin barik, zigorra merezidu dauan
zeozer egiten dauanak, barriz, biguna. Asko emon jakonari, asko eskatuko jako;
eta askoren ardura emon jakonari, oraindik kontu handiagoa eskatuko».
Jaunak esana.
Ebanjelioa era laburrean.
Egon prest zeuok be.
✠ Jesu Kristoren Ebanjelioa San Lukasen liburutik
Lk 12, 35-40
Aldi haretan, Jesusek esan eutsen ikasleei:
Zagoze prest, jantziak lotuta eta kriseiluak biztuta; izan zaiteze nagusia
ezteguetatik noiz bihurtuko zain dagozan morroiak bezalakoak, heldu eta atea jo
baizen laster edegitzeko prest dagozan morroien modukoak. Zorionekoak morroi
horreek, nagusiak, heltzean, itxaroten aurkitzen baditu! Egia dinotsuet:
erropak aldaturik, mahaian jesarriazoko ditu eta zerbitzen hasiko jake. Eta
gauerdian nahiz goizaldean badator eta holan aurkitzen baditu, zorionekoak
hareek!
Hartu gogoan hau: etxeko nagusiak, lapurra
zein ordutan etorriko dan jakingo baleu, ez leuke etxea zulatzen itziko. Egon
prest zeuok be ze, gitxien uste dozuen orduan etorriko da Gizonaren Semea».
Jaunak esana.