URTEAN ZEHARREKO XXIV. DOMEKA
C urtean
I. Irakurgaia
Jaunak atzera
egin eban
bere herriari
egindako amenazutik.
Urteera liburutik
Ur 32, 7-11. 13-14
Egun hareetan, Jaunak esan eutson Moisesi:
«Jatsi zaitez menditik, pekatu egin dau-eta Egiptotik atara zenduan zeure
herriak. Laster asko okertu dira agindu neutsen bidetik. Zekor-irudia egin
dabe, eta haren aurrean ahuspeztu eta opariak eskeini deutsoez, esanez:
"Hau da zure jainkoa, Israel, Egiptotik atara zinduzana"».
Jaunak esan eutson gainera: «Ikusten dot
herri hau burugogor dala; itzi egidazu, bada; nire hasarrea horreen aurka sutu
eta hondatu egingo ditut, eta zugandik herri handi bat sortuarazoko dot».
Moisesek, ostera, honan otoitz egin eutson
Jaunari, bere Jainkoari: «Jauna, zelan jarriko zara, bada, hasarre-sutan, hain
ahalmen handiz eta esku indartsuz Egiptotik atara zenduan zeure herri honen
aurka?
Gogoratu egizuz zeure zerbitzariak, Abraham,
Isaak eta Israel, eta zeure buruagaitik hareei egin zeuntsen zin hau:
"Zuen ondorengoak zeruko izarrak baizen ugari egingo ditut, eta agindu
deutsuedan lurralde hau guztia betiko ondaretzat emongo deutset"».
Halan, Jaunak atzera egin eban bere herriari
egindako amenazutik.
Jaunak esana.
Erantzun salmoa
Sal 51 [50], 3-4. 12-13. 17 eta 19 (R/. ik. Lk 15, 18)
R/. Jagi eta banoa neure aitagana.
V/. Erruki nitaz, ene Jainko, zeure maitasunaz,
hondatu
nire hobena zeure neurribako errukiaz.
Garbitu
nagizu zeharo neure errutik,
garbitu
neure pekatutik. R/.
V/. Ene Jainko, sortu bihotz garbia nigan,
barritu
arnasa sendoa nire barruan.
Ez
nagizu bota zeure aurretik,
ez
kendu niri zeure arnasa santua. R/.
V/. Edegi, Jauna, nire ezpanak,
eta
nire ahoak iragarriko dau zure gorespena.
Damuz
hausitako espiritua da
Jainkoak
nahi dauan sakrifizioa;
Zuk
ez dozu gitxiesten, ene Jainko,
bihotz
hausia eta umildua. R/.
II. Irakurgaia
Jesu Kristo pekatariak salbatzera etorri zan.
San Paulo Apostoluak Timoteori egindako lehenengo epistolatik
1 Tm 1, 12-17
Anaia maitea: Eskerrak emoten deutsadaz
Kristo Jesus geure Jaunari, bere apostolu-zerbitzua nire gain izteko fidagarri
aurkitu naualako eta indarra emon deustalako niri, beraren kontra biraolari,
pertsegitzaile eta iraintzaile izan nintzan honi; baina nitaz errukitu egin zan
Jainkoa, neu sinisbakoa izanik ez nenkian-eta zer egiten nenbilen. Eta gainezka
agertu eustan geure Jaunak bere onginahia, Kristo Jesusengan dogun sinismena
eta maitasuna emonez.
Sinisgarria eta guztiok onartzekoa da
doktrina hau: Kristo Jesus pekatariak salbatzera etorri zala mundura. Eta inor
ez ni baino pekatariagorik; horrexegaitik, hain zuzen, lortu neban errukia,
Jesu Kristok bere pazientzia lehenengo nigan erakutsi egian eta betiko bizia
izateko harengan sinistuko ebenentzat eredu izan nendin.
Gizaldien Erregeari, beraz, Jainko hilezkor,
ikusezin eta bakarrari, ospe eta aintza gizaldi eta gizaldietan. Amen.
Jaunak esana.
Aleluia
2 Ko 5, 19
R/. Aleluia.
V/. Jainkoak ziharduan Kristogan mundua beragaz
adiskidetzen,
eta
geuri emon deusku adiskidetzearen mezua. R/.
Ebanjelioa
Ebanjelio hau era laburrean ik. honen ondoren.
Jainkoak be poz
handiagoa hartzen dau
bihotz-barritzen
dan pekatari batengaitik.
✠ Jesu Kristoren Ebanjelioa San Lukasen liburutik
Lk 15, 1-32
Aldi haretan, zergalari eta pekatariak
hurreratzen jakozan Jesusi, entzutera. Eta fariseuak eta lege-maisuak
marmarrean hasi ziran, esanez: «Honek ondo hartzen ditu pekatariak, eta jan be
egiten dau eurakaz».
Orduan, parabola hau esan eutsen Jesusek:
«Zuetariko bat, ehun ardi izan eta bat galtzen bajako, ez ete da beste
laurogeta hemeretziak larrean itzirik, galdutakoaren bila joaten aurkitu arte?
Eta, aurkitzean, lepoan hartzen dau poz-pozik eta, etxera heltzean, lagunak eta
auzokoak batu eta esaten deutse: “Poztu zaiteze nigaz, galdutako ardia aurkitu
dot-eta”.
Ba, egia esan: «Jainkoak be poz handiagoa
hartzen dau bihotz-barritzen dan pekatari bategaitik bihotz-barritu beharrik ez
daben laurogeta hemeretzi zintzoakaitik baino.
Eta zein emakumek, zidarrezko hamar txanpon
izan eta bat galtzen bajako, ez dau, kriseilua biztuta, etxea garbitu eta
ardura guztiz bilatzen aurkitu arte? Eta aurkitzean, adiskideak eta auzokoak
batu eta esaten deutse: “Poztu zaiteze nigaz ze, aurkitu dot galdutako
txanpona”.
Hara zer dinotsuedan: Bardin poztuten da
Jainkoa bere aingeruakaz bihotz-barritzen dan pekatari bategaitik».
Beste hau be esan eutsen Jesusek: «Gizon
batek seme bi zituan. Gazteenak esan eutson aitari: “Aita, emoidazu dagokidan
ondarea”. Eta aitak banatu egin eutsezan ondasunak. Handik egun gitxira,
semerik gazteena, zituan guztiak baturik, urrutiko herrialde batera joan zan,
eta han, nasaikerian biziz, ondasun guztiak jan zituan.
Dan-dana eralgi ebanean, gosete handia sortu
zan herrialde haretan eta beharrizana sentitzen hasi zan. Orduan, herrialde
haretako bategana joan eta haren morroi jarri zan, eta harek bere lurretara
bialdu eban txarrizain. Txarriek jaten ebezan ezkurrez sabela betetzeko gogoa
sortzen jakon ze, ez eutson inork jaten emoten.
Orduan, bere senera bihurtuta, esan eban:
“Hamaikatxu behargin bada nire aitarenean, ogi nahikorik daukala, eta ni hemen
gosekilik. Jagi, aitagana joan eta esango deutsat: Aita, pekatu egin dot
Jainkoaren eta zure aurka. Ez dot gehiago seme izena merezidu. Hartu nagizu
zeure beharginetariko bat lez”. Eta jagi eta aitagana abiatu zan.
Oraindino urrun egoala, ikusi eban aitak eta
erruki izan eban, eta, lasterka joanda besarkatu eta mosuka hasi jakon. Semeak
esan eutson: “Aita, pekatu egin dot Jainkoaren eta zure aurka. Ez dot gehiago
seme izenik merezidu...”.
Aitak, ostera, esan eutsen morroiei: “Atara
behingoan soinekorik ederrena eta jantzi egiozue; ipini eraztuna eskuan eta
jantzi oinetakoak; ekarri zekor loditua eta hil; egin daigun jai-bazkaria ze,
nire seme hau hilda egoan eta barriro bizi da, galduta egoan eta aurkitu egin
dogu”. Eta jaia hasi eben.
Semerik zaharrena soloan zan. Etxera
hurreratzean, soinua eta dantzak entzun zituan, eta, morroi bati deituta, zer
gertatzen zan itaundu eutson. Morroiak erantzun: “Zure anaia etorri da eta zuen
aitak zekor gizendua hil dau, semea onik
bereganatu daualako”. Seme zaharrena itzel
hasarratu zan, eta
ez eban sartu gura. Urten eban aitak eta erreguka hasi jakon. Baina harek
erantzun eutson aitari: “Hainbeste urte da zure zerbitzuan nagoala, zure
agindurik behin be huts egin barik, eta ez deustazu sekula auma bat be emon
lagun artean jateko, eta hori zure semeori, emagalduakaz zure ondasunak jan
dituan hori, etorri danean, zekor gizendua hil deutsazu”. Aitak erantzun
eutson: “Seme, zu beti zagoz neugaz, eta nirea dan guztia zeurea dozu. Baina
egoki zan jai egitea eta poztutea ze, zure anaia hau hilda egoan eta barriro
bizi da, galduta egoan eta aurkitu egin dogu”»
Jaunak esana.
Ebanjelioa era laburrean.
Jainkoak
be poz handiagoa hartzen dau
bihotz-barritzen
dan pekatari batengaitik.
✠ Jesu Kristoren Ebanjelioa San Lukasen liburutik
Lk 15, 1-10
Aldi haretan, zergalari eta pekatariak
hurreratzen jakozan Jesusi, entzutera. Eta fariseuak eta lege-maisuak
marmarrean hasi ziran, esanez: «Honek ondo hartzen ditu pekatariak, eta jan be
egiten dau eurakaz».
Orduan, parabola hau esan eutsen Jesusek:
«Zuetariko bat, ehun ardi izan eta bat galtzen bajako, ez ete da beste
laurogeta hemeretziak larrean itzirik, galdutakoaren bila joaten aurkitu arte?
Eta, aurkitzean, lepoan hartzen dau poz-pozik eta, etxera heltzean, lagunak eta
auzokoak batu eta esaten deutse: “Poztu zaiteze nigaz, galdutako ardia aurkitu
dot-eta”.
Ba, egia esan: «Jainkoak be poz handiagoa
hartzen dau bihotz-barritzen dan pekatari bategaitik bihotz-barritu beharrik ez
daben laurogeta hemeretzi zintzoakaitik baino.
Eta zein emakumek, zidarrezko hamar txanpon
izan eta bat galtzen bajako, ez dau, kriseilua biztuta, etxea garbitu eta
ardura guztiz bilatzen aurkitu arte? Eta aurkitzean, adiskideak eta auzokoak
batu eta esaten deutse: “Poztu zaiteze nigaz ze, aurkitu dot galdutako
txanpona”.
Hara zer dinotsuedan: Bardin poztuten da
Jainkoa bere aingeruakaz bihotz-barritzen dan pekatari bategaitik».
Jaunak esana.